Ο ποταμός Νυαμπαρόνγκο, της Fanny Schertzer

(δικαιώματα)

















1 Μαρτίου 2010

Το ποιος είναι, μου τόπε ο Αλκιβιάδης ο ψιλικατζής, τελικά.

Υπάρχει το ψιλικατζίδικο;


-Δεν ξέρεις τι κωλόφαρα είναι! Τα καρτοτηλέφωνα στην πλατεία, αυτοί τα σπάσανε, τα τσογλάνια.

Τα καρτοτηλέφωνα τα σπάσανε γιατί μια βδομάδα προσπαθούσαν να πιάσουνε Καράτσι και βούϊζε συνέχεια. Δεν τον νοιάζει τον ΟΤΕ για τα καρτοτηλέφωνα, μόνο οι πακιστανοί που καθαρίζουνε παρμπριζ στο φανάρι πιο κάτω τα χρησιμοποιούν. Κι' έπειτα, ο Αλκιβιάδης δεν είδε τίποτα, του τόπανε και κείνου. Δεν τούπα λοιπόν κι' εγώ τίποτα, του Αλκιβιάδη. Δεν είναι ρατσιστής. Επιπόλαιος είναι.

Αυτός μου είπε πως ο γείτονάς μου είναι ο Νικολαΐδης και μπλα-μπλα-μπλα, και τον γνώρισε από ένα σιντί προσφορά του Δίφωνου που ήταν φωτογραφία και μπλα-μπλα-μπλα. Μου έδειξε το σιντί. Να είναι αυτός ή να του μοιάζει; Εγώ τον Νικολαΐδη τον γνώριζα από ένα παλιό βινύλιο του μπαμπά μου που ήταν φωτογραφημένος πλάτη. Έψαξα στο ίντερνετ. Ελάχιστες φωτογραφίες, σε νεότερη ηλικία και ένας ευτραφής σκηνοθέτης με μούσι, δεν είναι αυτός σίγουρα.

Πιθανώς λοιπόν ο υποτιθέμενος Νικολαΐδης -ο γείτονάς μου- να μην είναι ο Νικολαΐδης. Ήθελα να τον ρωτήσω, αλλά αισθανόμουν ηλίθια. Δίσταζα, λοιπόν.

Πριν λίγο καιρό συναντηθήκαμε πάλι στην είσοδο. Με πρόλαβε εκείνος.

-Καλησπέρα, ήθελα να σας ρωτήσω αν έχετε ίντερνετ; είπε χωρίς περιστροφές. Είπα ναι.

-Θέλετε να γράψετε στο μπλογκ μου για μένα; ξαναείπε. Είπα πάλι ναι, γιατί όχι.

Κι' έτσι βρέθηκα να γράφω εδώ. Δεν με ξέρετε. Δεν σας ξέρω. Δεν με ξέρει. Δεν τον ξέρω. Δεν ξέρω αν είναι πράγματι ο Νικολαΐδης ή κάποιος άλλος. Ζει ο Νικολαΐδης; Δεν ξέρω ποιοί είναι οι άλλοι που γράφουν στο μπλογκ. Δεν ξέρω αν υπάρχουν πραγματικά, ή αν είναι προϊόν της φαντασίας κάποιου που παριστάνει τον Νικολαΐδη. Δεν ξέρετε αν υπάρχω εγώ. Δεν ξέρω αν υπάρχω εγώ.

Να είμαστε όλοι μια αφήγηση;

Η ιστορική αλήθεια δεν είναι αυτό που συνέβη. Είναι αυτό που κρίνουμε ότι συνέβη.*

Έγραψα το παρόν ιντερμέδιο πριν ο υποτιθέμενος Νικολαΐδης ανακοινώσει το δεύτερο μέρος της παράστασης (του;)


Το Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας





*Χόρχε Λουίς Μπόρχες: Πιερ Μενάρ, συγγραφέας του Δον Κιχώτη.

6 σχόλια:

kukuzelis είπε...

Αγαπητή Κυρία,

Έχω μάθει ότι το πραγματικό όνομα του κυρίου ο οποίος συστήνεται ως "Βασίλης Νικολαΐδης, σκηνοθέτης" είναι Επαμεινώνδας (Νώντας) Αντενάιερ-Βίλενβεμπερ. Αλλά και ο συνθέτης-τραγουδοποιός Βασίλης Νικολαΐδης δεν είναι παρά η δημόσια περσόνα ενός Ιωακίμ Συντυχάκη (του Μανόλη). Μετά από έρευνες ετών διαπίστωσα ότι το όνομα Βασίλης Νικολαΐδης δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Κανείς εξ αυτών δεν είναι αυτός.

Εύχομαι καλή επιτυχία στα σχέδιά σας Μαντάμ. Θα μάθετε πολλά παρακολουθώντας τις αναρτήσεις των συνιστολόγων σας. Μακάρι να μάθουν και αυτοί κάτι από Εσάς.

Unknown είπε...

Θα ήθελα να καταθέσω ότι έχω δει ιδίοις όμμασι κάποιον που υποστήριζε ότι ήταν ο Νικολαΐδης να ισχυρίζεται δημοσίως, σε ακροατήριο, ότι υπάρχει και κάποιος άλλος που υποστηρίζει επίσης ότι είναι ο Νικολαΐδης. Ο Νικολαΐδης που είδα εγώ ήθελε να διαχωρίσει τη θέση του από τον άλλο Νικολαΐδη, που διαδίδει, έλεγε ο πρώτος, ότι είναι ποιητής και ότι έχει κάνει (ο δεύτερος) την υπόληψη (του πρώτου) σκουπίδι.
Πρέπει να προειδοποιήσω το Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας να μην έχει καμία εμπιστοσύνη στο Νικολαΐδη που μένει στη διπλανή πόρτα, διότι ίσως μεν να πρόκειται για το Νικολαΐδη που είδα εγώ ως μέλος του ακροατηρίου στο οποίο συστήθηκε ως Νικολαΐδης, ίσως όμως να πρόκειται γι' αυτόν που ο Νικολαΐδης κατήγγειλε δημοσίως ότι παριστάνει το Νικολαΐδη. Ίσως τέλος - και αυτό είναι νομίζω πιο ανησυχητικό ακόμα - να πρόκειται και για έναν άλλον, τρίτο Βασίλη Νικολαΐδη, που το μόνο που τον συνδέει με τους άλλους δύο (μιλάμε γι' αυτούς που διατείνονται ότι είναι τραγοδοποιοί και όχι σκηνοθέτες) είναι μια κοινή αφήγηση που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 ή και πολύ πιο πριν ακόμα.
Φοβούμαι μήπως ο κ. kukuzelis (ακριβέστερα ο kukuzelis που ισχυρίζεται ότι πράγματι, είναι ο kuluzelis)έχει δίκιο και ότι εν τέλει «κανείς εξ αυτών δεν είναι αυτός». Μοναδική ελπίδα όλων μας για να μάθουμε την αλήθεια είναι μία: η αφήγηση. Είναι άλλωστε και η μοναδική που αποδεδειγμένα υπάρχει!

Το κορίτσι της διπλανής πόρτας είπε...

Κύριοι,

Είστε δύο μισογύνεις.

Τα Δύο Αδέλφια είπε...

Ο Συντυχάκης; Μα αυτός είναι Νέα Δημοκρατία!

Οδυσσέας Ξένος είπε...

Απάντηση στο πορτίκι της κοριτσίστικης δίπλας: Το βρήκατε, ή σχεδόν το βρήκατε αγαπητή: είναι 2 μισογύνεις, άρα ουσιαστικά είναι 1 ολοκληρογύνης, δηλαδή για να γίνω πιο σαφής, είναι μια γυναίκα... απλά μαθηματικά.

Ανώνυμος είπε...

Ρεδεπάτεόλοιστοδιάλο! Ψιλικατζής.