Ένα ποδήλατο στον ανήφορο. Από την συλλογή Andy and Lesa (Picassa albums)Κι’ ίσως έπρεπε πάλι να πάμε λίγο πριν αρχίσουν οι βροχές
Στίβες τα σύννεφα πάνω στους λόφους, πέρα στους λόφους
Στα δέντρα φτιάχνοντας δρόμους και θόλους στο φως
Ζαφείρια, χρώματ’ αλλάζοντας, μάτια παντού, παντού
Κι’ ειν’ ζεστό τ’ απόγεμα, Ρουάντα…
Λίγη σκιά που λικνίζεται, κι’ είναι γυναίκα
Κι’ ένα ποδήλατο στον ανήφορο, κι’ είναι ιδρώτας
Κι’ αέρας που λίγωσε ώσπου έγινε λάσπη
Και κόκκινο χώμα θυμάται, κι’ άσκεποι τάφοι κοιμάται το παιδί που τρελλάθηκε
Κι’ είναι θύτης, κι’ είναι θύμα, κι’ ειν γονιός και συγγενείς χιλιάδες…
Κι’ ίσως έπρεπε πάλι να πάμε λίγο πριν αρχίσουν οι βροχές
Στίβες αχλή πάνω στους λόφους, κι’ είναι σιωπή
Κι’ εκείνο το φίδι που λάμπει είναι ποτάμι
Κι’ ορίζοντας ως τις πηγές του, νάρκες παντού, παντού
Κι’ ειν’ ζεστό τ’ απόγεμα, Ρουάντα…
Κοπάδια φεύγουν αργά, κι’ είναι γαλήνη
Το νερό νάρθει πάλι εδώ, γονιμότητα
Θροΐζει πάλι τα φύλλα κι’ αστράφτει, πάλι βροντές
Και πάλι μετά ξαστεριά, σε κουφαίνουνε τ’ άστρα
Σε κουφαίνουνε τ’ άστρα κι’ οι ριπές των καλάζνικοφ
Κι’ είναι θύτης, κι’ είναι θύμα, κι’ ειν γονιός και συγγενείς χιλιάδες…
Κι’ ίσως έπρεπε πάλι να πάμε λίγο πριν αρχίσουν οι βροχές
Πλήθος ανθρώποι πάνω στους δρόμους, πέρα στους λόφους
Στα δέντρα κρύβοντας φόβους, κι’ ακούς τις εκρήξεις
Κι’ ό,τι φέρνουν δεινά οι μουσώνες, αιώνες τα σπέρνουν παντού, παντού
Κι’ ειν’ ζεστό τ’ απόγεμα, Ρουάντα…
Χείλη στεγνά και μάτια ανάποδα, κι’ είναι ρόγχος
Κι’ είναι βρόχος καπνός αναθρώσκων, κι’ είναι ζωή
Ζωή και βραδυάζει κι’ Ανάσταση φέτος δεν έστερξε
Γυρνάω κι’ η νύχτα κατάσαρκα είναι δροσιά
Κι’ είναι θύτης, κι’ είναι θύμα, κι’ ειν γονιός και συγγενείς χιλιάδες…
ο Κανένας
2 σχόλια:
Ε, λοιπόν είμαι τυχερός! Ή εχω διαισθηση... Μόλις σήμερα "ξεσήκωσα" τα ακόρντα από το εκπληκτικό αυτό κομμάτι - λα, φα δίεση και πάλι λα και ο ρυθμός αφρικάνικος και ενα σολ δίεση που και που για ομορφιά, τι ομορφιά! - και έλεγα πρέπει να γράψω το ποίημα λίγο λίγο, να το βαλω να παίζει απο το "Ποιείν" που το κατέβασα και να το γράφω. Και να που η σημερινή ανάρτηση του Κανένα με ευεργέτησε! Σημειωτέον ότι το κομμάτι το είχα στείλει και στο Χάρη και στον Κωνσταντίνο και στη Βίλλη, που τους έφερα, τους δύο τελευταίους, στο νησί - ο Χάρης είχε αποβιβαστεί από τους πρώτους. Είπε ότι το θυμόταν πολύ καλά το τραγούδι από τη Mabrida. Σε μαγικό ταξίδι μας πήρες Βασίλη και σ' ευχαριστούμε.
A.
Ευχαριστώ, Άλεξ. Όπου νάναι θ΄ανεβάσω ένα πεζό κείμενο, δεν ξέρω αν είναι νουβέλα ή ρεπορτάζ, θα είναι πάντως σε συνέχειες, όπως στα παλιά περιοδικά.
Δημοσίευση σχολίου